یک تحقیق نشان میدهد که نوزادانی که در دوران قرنطینه کرونایی به دنیا آمدهاند کمی دیرتر به نقاط عطف در رشد تا یک سالگی دست یافتهاند.
به گزارش تابناک همدان از شفقنا به نقل از گاردین، براساس یک تحقیق که در ایرلند انجام شده نوزادانی که در قرنطینه جهانی کرونا به دنیا آمدهاند، در مقایسه با نوزادانی که قبل از همهگیری به دنیا آمدهاند، نقاط عطف رشد کمتری را در سن یکسالگی تجربه کردهاند.
حدود 600 هزار نوزاد در بریتانیا و 600 هزار نوزاد دیگر در ایرلند در طول سال 2020 به دنیا آمدند – زمانی که محدودیتهای کووید و پوشیدن ماسک بسیاری از فعالیتهای اجتماعی، از جمله اوقات فراغت کودکان نوپا، گردشهای گروهی قبل از زایمان و نوازش با پدربزرگ و مادربزرگ را متوقف کرد. از آن زمان، والدین و روانشناسان به تأثیر چنین انزوای اجباری بر رشد اجتماعی نوزادان فکر کرده اند.
دکتر «سوزان برن» متخصص مغز و اعصاب اطفال در کالج سلطنتی جراحان ایرلند گفت: قرنطینه ایرلند یک قرنطینه بسیار سختگیرانه بود. در طول شش ماه اول، خانوادهها به طور متوسط تنها با چهار نفر دیگر خارج از واحد خانواده در تماس بودند و تا زمانی که آنها به 12 ماهگی رسیدند، از هر چهار نوزاد، یک نوزاد، کودک دیگری را ملاقات نکرده بود.
برن و همکارانش برای بررسی تأثیر این امر بر رشد آنها، از والدین 309 نوزاد را که در دوران همهگیری به دنیا آمدند خواستند تا توانایی خزیدن آنها را ارزیابی کنند. با انگشت شست و اشاره اشیاء ریز را بردارند، حداقل یک کلمه معین و معنی دار را بیان کنند و هفت نقطه عطف رشدی دیگر، پس از رسیدن به 12 ماهگی را در آنها بسنجند.
این مطالعه نشان داد که قرنطینه همهگیری تأثیر کوچک اما قابل اندازهگیری بر مهارتهای زبانی و ارتباطی نوزادان دارد: در مقایسه با نوزادان قبل از همهگیری، احتمال کمتری داشت که یک کلمه مشخص و معنادار بگویند و همچنین، چون کسی را ندیده بودند که با او خداحافظی کنند، توانایی کمتری در گفتن واژه بای بای داشتند.
با این حال، تعداد بیشتری از آنها قادر به خزیدن بودند – احتمالاً به این دلیل که آنها بیشتر روی زمین بازی می کردند، نه اینکه در ماشین ها و صندلی های چرخدار بسته شده باشند.