« هم‌کفو » بودن یعنی هم شأن بودن زوجین
به ویژه در حوزه ازدواج، آنانی که به دنیا نگاهی زلال و زیبا دارند، هم
خیلی زود جفت خویش را می یابند و هم زندگی شان سرشار آرامش و زیبایی می شود
و این زیبایی چنان در نگاهشان می نشیند که جایی برای عیب جویی و نازیبایی
و... نمی ماند، اما آنانی که سخت می گیرند، نگاه ذره بینی و عیب جویی
دارند، زیر ذره بین دیگران هم قرار می گیرند و کیست که ذره ای عیب نداشته
باشد؟ ذرات پیدا می شود حتی اگر به اندازه یک «کاه» باشد، اما عیب جویان از
آن کوه می سازند و... سخت می شود زندگی. پس آسان باید گرفت.
این هم البته به معنای در نظر نگرفتن شرایط و نسنجیدن آن نیست که از قضا آموزه های اسلام بر «هم کفو» و هم شأن بودن زوجین تأکید دارد، اما این کفو و شأن در ایمان و اخلاق و دانش و معرفت، نمود می یابد، نه در آلاف و الوف و سرمایه و مایه و... که یک روز هست و دیگر روز ممکن است نباشد. «کفو» و شأن را در نظر بگیریم و درست هم توجه کنیم، تا دختران و پسران جوان پشت مانع تراشی های نازیبا گرفتار نیایند.
خدا بیامرزد آیت ا... صفایی حائری را بزرگ مردی که کتاب هایش را با امضای عین.صاد، منتشر می کرد - او، اوج آسان گیری بود در ازدواج هم برای فرزندان خودش و هم برای شاگردان و دوستدارانش.
یادم هست وقتی بحث ازدواج پیش می آمد، تمام قد برای تحقق آن می کوشید. از آبرویش هم مایه می گذاشت تا گره ها باز شود. وام جور می کرد، کرایه خانه می داد. لوازم فراهم می کرد تا ازدواجی شکل بگیرد که گاه هرگز عروس و داماد را هم نمی دید. او اهل سنت پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) بود، برای نام و نشان کار نمی کرد، خویش و بیگانه هم نداشت همین که می شنید ازدواج در پیش است، پا پیش می گذاشت، تا آسان شود ازدواج، آسان شود زندگی و سهل گیرد جهان بر مردمان سهل گیر...
غلامرضا بنی اسدی